"ziekenboeg"

Met Kuncir in een coma in de achterklep van de truck en Daphne als chauffeur zijn we zaterdag nacht (nouja...nacht 1/2 1) weer levend aangekomen in de bengkel. Zondag lekker gesnorkeld, het water is op het moment heel helder en ongeloofelijk blauw, het koraal groeit als kool (echt waar! koralen van zeker een halve meter breed die er vorig jaar nog niet waren zijn in een jaar tijd gegroeit) We kunnen nog maar een maandje genieten van het strand in Lipah want elk half jaar verwijnt het strand naar de andere kant van de baai.

Maandag zijn we uit eten gegaan in een luxe restaurant in Lipah want we hadden zo'n zin in een echte pizza, ook hebben we weer een arakje gedronken en hebben we ons daarna lekker met zn twee misdragen in de lege wawawewe (er was geen personeel dus hebben wij zelf maar een feestje gebouwd) Luna achter de drums met een ananas op dr kop en moeders verzorgde de zang. Nadat het hele dorp wakker was zijn wij gauw gevlucht naar het volgende dorp om daar met de locale rasta club een pretsigaretje te roken en nog wat flesjes arak achter over te slaan. (het was niet zo erg als het leest!)

Dinsdag naar Amlapura voor inkopen. We vertokken vroeg zodat Hedi kon rijden want zo vroeg zouden er nog geen politie zijn. (Hedi kan goed rijden maar heeft nog geen geld voor een rijbewijs, die je hier gewoon kan kopen, zonder lessen) Zodra we het dorp verlieten reden we in een politiefuik. Natuurlijk moest onze oranje truck aan de kant en Hedi begon al peentjes te zweten. De agenten in kwestie hadden echter totaal geen oog voor de jeugdige-rijbewijsloze-Hedi maar alleen maar oog voor de roze schoonheid achterop de truck (ha-ha)
Oom agent wilde Luna's telefoon nummer hebben en zondag op de koffie in de bengkel komen. Hij zei heel de tijd hoeveel die van d'r hield terwijl die haar hand vast hield (de ze los probeerde te rukken) en haar zwoel in d'r ogen keek. we lagen in een deuk. Natuurlijk hebben we niks hoeven te betalen en konden we gewoon doorrijden :)

S'avonds wilde we naar de wawa-wewe gaan maar de band speelde niet die avond dus zijn we naar cafe indah gegaan waar ook altijd live muziek is. Een half uur later zijn we samen toch maar op het strand gaan zitten sterren kijken. Deze keer was er wat meer te zien dan alleen sterren, een boot met 5 piemelnaakte (dronken) visser mannetjes kwamen juichend en joellend aan omdat ze goed gevangen hadden.

Woensdag heeft Luna nieuwe ceremonie kleding laten maken in culik voor de prijs van nog geen 5 euro.
Want de volgende dag hadden we een grote ceremonie in seraya.
Om 8 uur s'ochtends zijn we donderdag vertrokken om eerst in een paar familie tempels mee te bidden.
Daarna zijn we naar Kuncir's familie gegaan om daar tot 4 uur te wachten tot dat de priester kwam. Ook zijn we nog bij Made Kaler zijn familie geweest en hebben we nog een kopje thee bij Ogoh thuis gedronken.
Rond 4 uur naar de grote tempel toe die tot de nok toe gevuld was, daar hebben we nog zo;n 2 uur moeten zitten luisteren naar de mantras van de priester (waar niemand echt naar luisterde).
Daarna begon het gebed, wat heel indukwekkend was. Alle mensen in de tempel begonnen met z'n alle een mantra op te zeggen waardoor iedereen in een soort trance raakte. De hele tempel vibreerde van het Ohm.
Het was een mooie ervaring, helaas heeft luna aan deze dag (weer-) een zonnesteek overgehouden.

Op de terug weg in de auto werd ze plotseling ziek en heeft die hele nacht overgegeven aan twee kanten tegelijk, koorts en gehallucineerd. de dagen daarna waren niet veel beter en niemand begreep waarom we nou toch niet naar de dokter gingen. Als je hier naar de dokter gaat, dan is het standaard dat je bloeddruk gemeten wordt, tempratuur gemeten wordt en dan krijg je penciline en een vitamine prik, of je nu voor hoofdpijn,buikpijn of huiduitslag komt. verder is de hygiene bij de dokter ver te zoeken en is de kans dat je nog zieker wordt als je daar op bezoek bent geweest erg groot. Maar vandaag, na een week ziekte, wat toch wel een beetje lang is voor een zonnesteek, heeft luna zich er toch maar aan toegegeven en is naar de dokter gegaan en heeft vitamine pilletjes en ibuprofen gekregen. Als het over 2 dagen niet beter gaat gaan we naar het ziekenhuis.
Luna heeft alleen nog hoofdpijn en is nog duizelig en wordt misselijk als ze in het licht komt. verder geen koorts meer.
Tussen door heeft mama ook nog een bali belly opgelopen maar die duurde maar 24 uur.

Vandaag zijn we nog in een ceremonie (lees: wild losbandig ritueel) in ons dorp terecht gekomen.
De hele nacht waren de dorpelingen al in rep en roer, varkens moesten geslacht worden en offerings bereid worden. vanaf 3 uur geen oog dicht gedaan...that's Bali too :)

Dat was het voor deze blog, we hopen de volgende keer wat meer avonturen te kunnen vertellen.