sabtu en andere beestjes

week 2
Zaterdags is Jacky naar Vienna gekomen om 's avonds lekker te gaan dansen in Wawawewe. Toen we 's middags op het strand zaten met de masseuses en hun kids, hadden de kinderen een klein poesje op de berg gevonden. De moederpoes keek kennelijk niet meer naar 'm om en hij werd aangevallen door de mieren. Hij was heel mager, met ontstoken oogjes en uitgehongerd. Natuurlijk hebben we ons over hem ontfermd. We hebben de kleine rooie " Sabtu" genoemd omdat we hem op Zaterdag (= hari Sabtu) gevonden hadden. Het scharminkeltje was rond de 3 of 4 weken oud en zo zwak dat ie amper kon lopen. Luna heeft 'm de dagen daarna gevoerd (verse vis en melk) en hij veranderde in een echt speels jong poesje! Woensdag was ie de hele dag moe en wilde niet lopen of spelen: die nacht is ie gestorven... er zat iets niet goed in zijn buikje, dat kon je aan de buitenkant eigenlijk al zien...maar ja we hebben het in ieder geval geprobeerd. Die morgen hebben we Sabtu in het bananenbos achter ons huis begraven :(

We zullen jullie meteen even voorstellen aan al de andere dieren hier in huis.In de badkamer woont de familie kakkerlak, die in het begin vooral Luna de stuipen op het lijf joegen door hun enorme omvang! Nu zegt ze beleefd goeieavond tegen hen als ze de badkamer binnenkomt...maar ze zeggen nog steeds niks terug.
In diezelfde badkamer woont ook een mieren volk. Zij houden zich meestal schuil maar eens in de zoveel dagen lopen de duizenden mieren uit de muur naar buiten en weer terug, waarom ze dit doen weten wij ook niet, ze brengen niks mee naar buiten en ook niet naar binnen.Ook hebben we een paar brutale muizen,terwijl ik dit schrijf springt er net 1 over m'n voet!Soms wandelen ze over het bed, niet als we erin liggen hoor, maar de dropjes die ze achterlaten verraden dat ze langs gewandeld zijn :) Ze hebben nu ook babies, de hele dag rennen de minimuisjes door de slaapkamer.

Dan zijn er de hondjes: Tattoo, Skurf, Meis en Bones, dat zijn de vaste bezoekers, er lopen er nog heel wat meer rond, maar deze vier zijn onze vaste bezoekers (zolang de buren ze niet opeten natuurlijk)Tattoo is een zwarte schurftige hond, heel lief die lijkt op Ellens hondje Tattoo (vandaar zijn naam)Skurf is een pup (smurf) met schurft, die erg brutaal is en ervoor zorgt dat er niet te veel concurrentie op ons erf komt.Meis is een lieve bruine moeder hond, die braaf koekjes komt halen elke dag > ze kijkt net als Tattooo heel lief uit haar oogjes. En dan is er nog Bones, zo mager dat het onvoorstelbaar is dat ze nog kan lopen, ze is niet bang en kan nooit stoppen met eten. Ook zij heeft vermoedelijk ergens jonkies liggen. aan haar enorme hangtieten te zien.
Tenslotte wonen er ook nog twee wilde katten tussen het dak en ons plafond; de eerste keer dat de jacht geopend werd daar midden in de nacht, schrokken we ons wezenloos, zoveel kabaal in de slaapkamer, dat kon alleen maar een heel eng wild beest zijn haha! Nu weten we beter.

Verder hebben we deze week eigenlijk niet veel gedaan, Daphne is veel met haar websites bezig, en ook de huishoudelijke klusjes nemen best veel tijd in beslag. Poetsen, wassen, dweilen, koken en afwassen...waar zijn we aan begonnen toen we vertelden dat we dit allemaal zelf wilden doen.Normaal worden we hier namelijk helemaal verzorgd en in de watten gelegd, nu dus niet meer.
Zo nu en dan gaan we een eindje scooteren, 1 keer per week naar Amlapura voor de grote boodschappen en dagelijks struinen we de kleine warungs (=winkeltjes) af voor groente of vis.Deze week werden we in Amlapura overvallen door een wolkbreuk, daar hadden we natuurlijk niet op gerekend, en binnen een mum van tijd ware we doorweekt. De rit terug naar huis was dan ook echt KOUD! We zitten namelijk niet in de auto maar op de open laadbak (heerlijk vliegen door de rijstvelden en zwaaien naar de balinezen). De ritjes op de laadbak zijn elke keer weer een feest :) behalve als er emmers water uit de hemel vallen dus. De balinezen moesten wel lachen om die verzopen toeristen.

Ook krijgen we bijna dagelijks bezoek van de locals, die komen kletsen over muziek en tattoos en als ze mazzel hebben krijgen ze een arakje :) Soms komen ze koken, of koken we samen en eten we gezellig met het hele clubje.

Gisteren zijn we naar een heus kinderfeestje geweest, made May, het zoontje van Nga, die werkt in Vienna Beach, werd 10 jaar.Toen we daar om 5 uur aankwamen waren alle volwassenen (de mannen) straal bezopen, want die zaten al vanaf 12 uur aan de palmwijn, iets wat heel normaal is in Bali > als je niet hoeft te werken ga je je bezatten!De kindjes zaten netjes aangekleed braaf voor een TV bizarre videoclips te kijken, en af en toe was er een karaokeclipje bij bij en zongen ze allemaal mee.Er ware veel kindjes, wel 30 of 40!

Nga heeft ons ook zijn hobby laten proeven... een grote fles arak die steeds bijgevuld wordt. Geen gewone arak, er dreven allerlei kruiden en objecten in. Het was een heeeeel bijzondere fles, want er zaten dingen in die je niet zomaar kan vinden op Bali. Een paar ingredienten die we begrepen hadden waren krokodillen bot, hoorn van een chinees hert, en cactusvrucht die de oplossing tegen aids is (!) en verder zagen we nog wat insecten en tandjes drijven en heel veel soorten geneeskrachtige kruiden. Alleen Daphne heeft het goedje geproefd, en ze leeft nog!

Vandaag is het alweer Zaterdag, Jordi komt vis grillen en sateh lilith maken (heerlijke gemalen kokos met vis en kriuden), daarna gaan we hier indrinken, en dan weer dansen in de wawawewe.

Tot de volgende blog!xxx Daphne & Luna