Alvast BIG sorry dat ik niet zo vaak update, geef luiheid maar de schuld :)
Luna en ik zitten hier nu 1 maand, een korte samenvatting van de gebeurtenissen die we tot nu toe beleefd hebben.
Hoogte punt de afgelopen tijd was toch wel dat Marcia en Els hier waren! Het was een bijzonder weerzien hier op Bali, ik had nooit gedacht Marcia al het moois hier te kunnen laten proeven.
Zij hebben eerst een rondreisje gemaakt, en toen wij hier 2 dagen waren kwamen ze naar Amed.
We hebben samen veel gelachen, lekker gegeten en af en toe wat bezichtigd; helaas durfden de dames niet te scooteren hier, dus de ritjes waren heel beperkt, daardoor hebben ze achteraf gezien veel moeten missen hier!
Marcia heeft hier een lelijke bacterie opgelopen... ik ben even heel bang geweest voor herhaling van Luna's avontuur vorige reis. Gelukkig had ze een meningitis vaccinatie gehad in Nederland, maar haar symptomen waren niet goed. Nu ze terug in Nederland is blijkt de bacterie door haar hele lijf te zitten (ze zat onder de bulten en haar tong was ook onstoken nog toen ze terug vlogen) Ze heeft doxycicline gekregen (wondermiddel tegen allerlei tropische aandoeningen) en het gaat beter met haar, maar tot nu toe heeft ze nog steeds allerlei kwaaltjes over gehouden van die bacterie.
Soeveniertje!
Rabies!
Op Bali heerst momenteel nog steeds RABIES ... de bevolking is bang, er zijn al een hoop doden gevallen (ook in onze omgeving) en de jacht op honden is volop aan de gang! Dagelijks komen er mannen met blaaspijpjes met gifpijlen, om loslopende honden te ruimen. Voor zover die er nog zijn, want de meeste honden zijn door de bevolking zelf uit voorzorg al geslacht, en tot sate verwerkt.
Zelf hebben we ook een hond in de benkel nu ; PIKKIE :) een schatje die gelukkig wel ingeënt is! In de ochtend proberen we hem zoveel mogelijk binnen te houden, zodat de boze mannen met blaaspijp hem niet per abuis doodmaken.
Het is vreemd geen honden meer te zien hier.. ze hoorden echt bij het straatbeeld. Onze hond is de enigste waakhond van ons dorp nu nog!
Rabu.
Rabu betekent woensdag. Zo hebben we het iniminie poesje genoemd dat midden op de weg zat toen ik terug naar huis kwam.
Een nestje was nergens te vinden, dus er zat echt niks anders op te proberen dit katje in leven te houden. Hij was amper 3 weken oud, dus de kans dat dat zou lukken was erg klein.
Het is dan ook niet gelukt, na een dag of 5 is Rabu met veel gekerm doodgegaan. We hebben ons best gedaan.
Zeeman..
Vorige week is onze overbuurman niet meer van zee terug gekeerd, hij is overboord geslagen tijdens het vissen en de boot kwam alleen terug. Het hele dorp in rep en roer, en een zoekactie is meteen op touw gezet, zonder resultaat. De jongeman laat twee kleine kindjes en vrouw achter, Er zal een pop gemaakt worden om zijn lichaam symbolisch te cremeren, zo gaat dat hier.
Internet :)
Ik zit nu op vienna beach draadloos te internetten, a dream comes true! Helaas is het bijna onbetaalbaar om dit vaak te doen, toch zal ik wel moeten; mijn laptop is met geen mogelijkheid online te krijgen in het internetcafe (waar ik voor 2 euro's per uur zou kunnen internetten) omdat ik windows 7 heb.. dat is net iets te modern voor Amed!
Maar deze verbinding is geweldig, en ik kan skypen (met cam!) met het thuisfront.
Verder gaat het leven hier z'n gangetje, we beginnen goed ingeburgerd te raken, kunnen de meeste dingen nu ook voor local price kopen (wat bijzonder is voor witte mensen hier) Dat hebben we ook wel nodig, want ons budget gaat toch wel erg snel op het moment. We zijn het woonhuis aan het opknappen; Luna heeft een mooie eigen kamer nu. We hebben 2 bedden besteld voor de logeerkamer, en zijn druk bezig kakkerlakken en ander ongedierte te bestrijden in het huis, mat goed resultaat overigens.
De geiser in de keuken is ontploft (ja we leven nog) maar die moet ook vervangen worden. We zijn opzoek geweest naar het onderdeel maar er moet toch een hele nieuwe geiser komen.
Het dorp Lean begint steeds leuker te worden... nu we de mensen beter leren kennen, is het toch wel een fijne plek om te wonene.
De eertse jaren waren de dporpsbewoners wat 'stug', maar nu zijn we helemaal ingebrugerd, en zijn zij ook wat meer toeristen gewend. We blijven natuurlijk vreemde gewoontes houden in hun ogen, maar ze kunnen wel om ons lachen tegenwoordig.
Feestjes hebben we niet zovaak meer, we doen het rustig aan wat dat betreft, en hebben ons lesje wel geleerd vorige keer.
Sueca is de enigste die we elke dag zien, en waar we regelmatig samen mee koken. Zijn vrouw Ketut, heeft n u een kleine warung in de bengkel gemaakt, waarmee ze een piepklein inkomen heeft. Ketut is een schatje! Ze is net zo oud als Luna, maar dan al moeder van een 1 jarig jongetje Samuel.
Elke maand wordt er in Amed op het strand een leuk reggaefeest georganiseerd, waar we vorige week naartoe zijn geweest. Er speelt dan een band die van de Gili's komt en het feest duurt tot diep in de nacht. Het was het leukste feest wat ik tot nu toe in Bali heb meegemaakt. Het was ook erg druk, veel happy people, relaxte sfeer (hoe kan het anders met reggaemusic?)
Ook gaan we nog wel 2 keer per week de band in wawawewe kijken, lekker dansen op de altijd maar weer zelfde nummers!
Ogen!
Het heerst weer, de ooginfectie op Bali. Elk jaar keert dit terug en heeft de hele bevolking infectie aan de ogen.Er is niet aan te onsnappen als je contact met locals hebt! Vorige week had ik 'm, en nu heeft Luna het ook. Het is een lelijke infectie die gepaard gaat met dikke bloeddoorlopen pus ogen en een paar dagen koorts. Gelukkig voor Luna had ik al medicijn dus konden we meteen met de behandeling beginnen, ikzelf moest een paar dagen wachten; de oogdruppels waren overal uitverkocht en ik heb ze uit denpasar moeten laten komen.
Ratelslangen!
Op een nacht werd ik wakker van een hard sissend geluid, waarvan ik dacht dat het Luna was die een kat uit de woonkamer wegjaagde. Na inspectie, bleek Luna rustig te slapen en ben ik terug naar bed gegaan, maar weer hoorde ik dat geluid uit mijn plafond komen... na een paar seconden nog een keer, en toen eindigde het met een harde schreeuw/piep van een rat die gepakt werd en toen was het stil...
Het enigste dier wat ik kon associëren met dit geluid was een ratelslang, maar ik had nog nooit van dit soort slangen gehoord hier op Bali. Met een onbehaaglijk gevoel ben ik maar weer gaan slapen om de volgende morgen op onderzoek uit te gaan òf dit soort slangen bestaan hier. 's Avonds kreeg ik mijn antwoord, Ja ze zijn hier dus ook!
Made is s'avonds op mijn plafond geklommen om te kijken of ie de slang kon vinden (wat een held he?) maar helaas zonder resultaat!
Vandaag komt er nog een keer iemand om bij daglicht de boel te inspecteren. Ik moet zeggen, ik slaap niet echt rustig nu ik weet wat er in m'n huisje sluipt!
Nou dit was het voor deze maand, volgende maand nieuwe update.
We missen jullie allemaal echt wel! De tijd gaat zo snel hier! nog maar 5 maanden en dan zijn we alweer thuis!
Veel liefs voor allemaal! Kussen en knuffels xXx
Daphne (en Luna, maar die wil niet meer bloggen :-D )
zaterdag 19 juni 2010
zaterdag 27 februari 2010
leaving on a jet plane! again :)
Na de rampzalige reis van vorig jaar, gaan we het nog een keer proberen
We hebben gisteren geboekt om op 18 mei te vetrekken voor 6 maanden Bali.
Op het moment geen geld voor Thailand, maar als ik nog wat extra opdrachten krijg kan ik Thailand misschien wel bij elkaar sparen al werkend op Bali.
Binnenkort een meanmachine laptop kopen, zodat ik zonder problemen kan door werken op Bali.
We hebben een zwaar jaar achter de rug, de revalidatie van Luna ging langzamer dan gedacht, maar de laatste maand gaat het echt veel beter. Vorige week dachten we even dat de hele reis , waar we afgelopen jaar naartoe hebben geleefd, niet door zou gaan dit jaar omdat de benkel verkocht gaat worden, maar gelukkig kregen we gisteren te horen dat we er toch kunnen wonen :) ... dùs meteen geboekt!
Dit weblog zullen we weer af en toe updaten als we op paradise island zijn, maar er zijn ook plannen om mobiel te gaan twitteren (kost weinig in Indonesië), maar dat laten we t.z.t. nog wel weten.
Anyway, we hebben er zin in!
Liefs Daphne & Luna
We hebben gisteren geboekt om op 18 mei te vetrekken voor 6 maanden Bali.
Op het moment geen geld voor Thailand, maar als ik nog wat extra opdrachten krijg kan ik Thailand misschien wel bij elkaar sparen al werkend op Bali.
Binnenkort een meanmachine laptop kopen, zodat ik zonder problemen kan door werken op Bali.
We hebben een zwaar jaar achter de rug, de revalidatie van Luna ging langzamer dan gedacht, maar de laatste maand gaat het echt veel beter. Vorige week dachten we even dat de hele reis , waar we afgelopen jaar naartoe hebben geleefd, niet door zou gaan dit jaar omdat de benkel verkocht gaat worden, maar gelukkig kregen we gisteren te horen dat we er toch kunnen wonen :) ... dùs meteen geboekt!
Dit weblog zullen we weer af en toe updaten als we op paradise island zijn, maar er zijn ook plannen om mobiel te gaan twitteren (kost weinig in Indonesië), maar dat laten we t.z.t. nog wel weten.
Anyway, we hebben er zin in!
Liefs Daphne & Luna
woensdag 5 augustus 2009
weer thuis
Nog een laatste update van deze reis...
12 Juli zijn we eindelijk naar Bali terug gevlogen. We hebben met z'n allen 4 heerlijke dagen gehad die waarempel op vakantie leken.Met z'n 3tjes in Vienna beach een huisje gehuurd aan het stran en Hans in de bengkel.Luna heeft geprobeerd zich zo goed mogelijk te voelen, wat niet meeviel.
16 Juli zijn Hans en Francois weer terug naar nederland gevlogen en hebben ons op Bali achtergelaten met de bedoeling onze vakantie af te maken.
We hebben de dagen daarna weer in de bengkel geslapen, maar met Luna gaat het niet echt goed die tijd.Een uurtje per dag scooteren en verder was haar energie op. Veel hoofd en nek pijn en nog steeds erg misselijk.
21 Juli moeten we naar Thailand vliegen, en deze reis was niet meer op te schuiven.We twijfelen dan nog of we wel of niet gaan: als we de vakantie af willen maken moeten we wel, want onze visa voor IND. zijn maar een maand geldig nu :(Anders moeten we 12 aug. al naar huis!
We besluiten om naar Thailand te gaan. 19 Juli heb ik vast online ingecheckt, maar toen ik thuiskwam bleek Luna verhoging te hebben en zich helemaal niet goed te voelen...
De schrik sloeg natuurlijk om m'n hart > ze slikte nog penicilline dus verhoging zou ze niet mogen hebben. Toen heb ik hals over kop de verzekering gebeld dat ik direct naar nederland terug wilde; zij zeieden me dat ik eerst naar de dokter moest want Luna mocht niet vliegen als de meningitis terug was.
Dokter??? zowel bij Luna als bij mij gingen alarmbellen rinkelen, wij hadden de Bali dokters wel genoeg gezien deze reis (als ik naar hun geluisterd had...ik moet er niet aan denken)
Ik heb dus gewoon de reis zelf terug geboekt, en niet de verzekering laten boeken, een nieuwe ticket want de oorspronkelijke reisroute was veel te lang met te veel overstappen.22 Juli hebben we ingepakt en zijn we naar huis gevlogen.
Voor het eerst was ik blij om in Nederland terug te zijn, het land waar ik zo'n hekel aan heb omdat men in de haast hier vergeet te leven.Maar ook het land waar onze vrienden en familie deze hele reis voor ons klaar hebben gestaan en ons ontzettend geholpen hebben.
Toen we aankwamen zijn we (na een lekker warm badje thuis) meteen naar het ziekenhuis gereden; Luna voelde zich nog steeds heel ziek en had nog steeds verhoging.Na een bloedtest in het ziekenhuis (waar ze trouwens weer in isolatie moest i.v.m. ziekenhuisbacterie), blijkt alles goed te zijn. We krijgen te horen dat het heel normaal is dat de nasleep van meningitis lang duurt en heftig kan zijn. 2 maanden tot een half jaar, soms langer soms korter...
Het gaat al wat beter met Luna nu. Ze is al een paar keer weg geweest (stad,filmpje) maar is uitgeput als ze thuiskomt.Nu weer aan het werk hier zodat dit weblog een 2010 vervolg heeft.
Dank aan iedereen die ons geholpen en aan ons gedacht heeft afgelopen maanden, wat deze page betreft: C U in 2010!
Liefs Daphne en Luna
12 Juli zijn we eindelijk naar Bali terug gevlogen. We hebben met z'n allen 4 heerlijke dagen gehad die waarempel op vakantie leken.Met z'n 3tjes in Vienna beach een huisje gehuurd aan het stran en Hans in de bengkel.Luna heeft geprobeerd zich zo goed mogelijk te voelen, wat niet meeviel.
16 Juli zijn Hans en Francois weer terug naar nederland gevlogen en hebben ons op Bali achtergelaten met de bedoeling onze vakantie af te maken.
We hebben de dagen daarna weer in de bengkel geslapen, maar met Luna gaat het niet echt goed die tijd.Een uurtje per dag scooteren en verder was haar energie op. Veel hoofd en nek pijn en nog steeds erg misselijk.
21 Juli moeten we naar Thailand vliegen, en deze reis was niet meer op te schuiven.We twijfelen dan nog of we wel of niet gaan: als we de vakantie af willen maken moeten we wel, want onze visa voor IND. zijn maar een maand geldig nu :(Anders moeten we 12 aug. al naar huis!
We besluiten om naar Thailand te gaan. 19 Juli heb ik vast online ingecheckt, maar toen ik thuiskwam bleek Luna verhoging te hebben en zich helemaal niet goed te voelen...
De schrik sloeg natuurlijk om m'n hart > ze slikte nog penicilline dus verhoging zou ze niet mogen hebben. Toen heb ik hals over kop de verzekering gebeld dat ik direct naar nederland terug wilde; zij zeieden me dat ik eerst naar de dokter moest want Luna mocht niet vliegen als de meningitis terug was.
Dokter??? zowel bij Luna als bij mij gingen alarmbellen rinkelen, wij hadden de Bali dokters wel genoeg gezien deze reis (als ik naar hun geluisterd had...ik moet er niet aan denken)
Ik heb dus gewoon de reis zelf terug geboekt, en niet de verzekering laten boeken, een nieuwe ticket want de oorspronkelijke reisroute was veel te lang met te veel overstappen.22 Juli hebben we ingepakt en zijn we naar huis gevlogen.
Voor het eerst was ik blij om in Nederland terug te zijn, het land waar ik zo'n hekel aan heb omdat men in de haast hier vergeet te leven.Maar ook het land waar onze vrienden en familie deze hele reis voor ons klaar hebben gestaan en ons ontzettend geholpen hebben.
Toen we aankwamen zijn we (na een lekker warm badje thuis) meteen naar het ziekenhuis gereden; Luna voelde zich nog steeds heel ziek en had nog steeds verhoging.Na een bloedtest in het ziekenhuis (waar ze trouwens weer in isolatie moest i.v.m. ziekenhuisbacterie), blijkt alles goed te zijn. We krijgen te horen dat het heel normaal is dat de nasleep van meningitis lang duurt en heftig kan zijn. 2 maanden tot een half jaar, soms langer soms korter...
Het gaat al wat beter met Luna nu. Ze is al een paar keer weg geweest (stad,filmpje) maar is uitgeput als ze thuiskomt.Nu weer aan het werk hier zodat dit weblog een 2010 vervolg heeft.
Dank aan iedereen die ons geholpen en aan ons gedacht heeft afgelopen maanden, wat deze page betreft: C U in 2010!
Liefs Daphne en Luna
donderdag 9 juli 2009
Hopelijk laatste ziekenhuis update
Vandaag krijgen we de laatste uitslag van de laatste rugpunctie.
Afgelopen week waren alle testen goed! Heerlijk om goed nieuws te krijgen, ook de rugpunctie was goed, we moeten dus alleen nog te horen krijgen dat er geen bacterien meer in het vocht zwemmen.
Vandaag mag ook Luna's infuus eruit, EINDELIJK weer vrij, na een maand lang aan beide armen en handen lek geprikt te zijn. Luna heeft het allemaal heel dapper doorstaan, we zijn zo trots op haar! Omdat ze zolang infuus heeft gehad, zijn haar aderen zo klein geworden dat er steeds een chirurg bij moest komen om het infuus te verhuizen. Vorige week was er zelfs sprake van het infuus naar haar nek te verhuizen. Gelukkig is dat niet gebeurd... naalden in rug, handen en armen was wel genoeg.
Het lijkt erop dat Luna helemaal geen naalden meer wil zien: Eindelijk heeft Francois toegestemd dat ze een tattoo mag... alleen horen we haar daar nu niet meer over!
We proberen (als alles goed gaat) Zondag terug naar Bali te vliegen. Dan hebben we nog 4 dagen met z'n drietjes/viertjes chillen in Amed, daarna vliegt Francois met Hans terug naar Nederland.
Luna moet nog wel 2 weken oraal antibiotica slikken (met tegenzin) om ervoor te zorgen dat de bacterie niet terugkomt.
Het plan is nog steeds om 21 juli naar Thailand te vliegen om Jazz en Koy te bezoeken, en olifant te rijden :)
Liefs xxx
Afgelopen week waren alle testen goed! Heerlijk om goed nieuws te krijgen, ook de rugpunctie was goed, we moeten dus alleen nog te horen krijgen dat er geen bacterien meer in het vocht zwemmen.
Vandaag mag ook Luna's infuus eruit, EINDELIJK weer vrij, na een maand lang aan beide armen en handen lek geprikt te zijn. Luna heeft het allemaal heel dapper doorstaan, we zijn zo trots op haar! Omdat ze zolang infuus heeft gehad, zijn haar aderen zo klein geworden dat er steeds een chirurg bij moest komen om het infuus te verhuizen. Vorige week was er zelfs sprake van het infuus naar haar nek te verhuizen. Gelukkig is dat niet gebeurd... naalden in rug, handen en armen was wel genoeg.
Het lijkt erop dat Luna helemaal geen naalden meer wil zien: Eindelijk heeft Francois toegestemd dat ze een tattoo mag... alleen horen we haar daar nu niet meer over!
We proberen (als alles goed gaat) Zondag terug naar Bali te vliegen. Dan hebben we nog 4 dagen met z'n drietjes/viertjes chillen in Amed, daarna vliegt Francois met Hans terug naar Nederland.
Luna moet nog wel 2 weken oraal antibiotica slikken (met tegenzin) om ervoor te zorgen dat de bacterie niet terugkomt.
Het plan is nog steeds om 21 juli naar Thailand te vliegen om Jazz en Koy te bezoeken, en olifant te rijden :)
Liefs xxx
woensdag 1 juli 2009
ziekenhuis update 3
Luna heeft lang op de intensive care gelegen.
Haar hart bleek na grondige onderzoeken toch in orde te zijn, een lichtpuntje in de duisternis!
Ze mocht eindelijk van de IC af en naar een gewone kamer, met TV en wat loopvrijheid en een echte badkamer!
Nadat Luna van de intensive care af is gegaan leek alles beter te gaan. Helaas na een dag of 3 was het weer mis: de meningitis laaide weer op en de volgende dag kreeg ze een aanval van oogrollen en nekkrampen, zo erg dat de doktor haar in slaap heeft moeten spuiten.
Ze is daarna weer naar de IC terug verhuisd waar ze weer een dag of 4 heeft gelegen.... een nieuw medicijn die ze nu 24 uur per dag via infuus toegedient krijgt lijkt te werken.
Ze is nu alweer een dag of 3 van de intensive care af en het lijkt nu ECHT beter te gaan met haar.
Elke dag kan ze wat meer, eet ze wat meer (ze had weken niet kunnen eten omdat ze zo misselijk was van de meds) en heeft ook al wat meer praatjes.
Als alles zo door gaat, mag ze misschien eind volgende week naar huis! (lees: Bali)
Vrijdag wordt er bloedtest gedaan, en volgende week nog een rugpunctie, afhankelijk van die uitslagen beslist de arts of we mogen gaan.
Er is volgens de artsen geen reden om terug naar Nederland te gaan, dit hebben we vandaag nogmaals gevraagd.
De oorzaak van de meningitis blijft ook een raadsel, maar waarschijnlijk heeft een keel/ooronsteking de bacterie aangevuurd. Zeker zullen we het nooit weten.
Dinsdag vliegt Francois terug naar Bali en woensdag terug naar Nederland, tenminste als Luna zo goed blijft reageren op deze medicatie.
Het was en is nog steeds een erg moeilijke tijd voor ons allemaal, tijd om iets te verwerken is er eigenlijk niet, en opgelucht adem halen zit er ook nog niet in voor ons nu.
We hopen snel wakker te worden uit deze nachtmerrie om dankbaar verder te gaan met het mooie leven.
Liefs Daphne, Luna & JF
Haar hart bleek na grondige onderzoeken toch in orde te zijn, een lichtpuntje in de duisternis!
Ze mocht eindelijk van de IC af en naar een gewone kamer, met TV en wat loopvrijheid en een echte badkamer!
Nadat Luna van de intensive care af is gegaan leek alles beter te gaan. Helaas na een dag of 3 was het weer mis: de meningitis laaide weer op en de volgende dag kreeg ze een aanval van oogrollen en nekkrampen, zo erg dat de doktor haar in slaap heeft moeten spuiten.
Ze is daarna weer naar de IC terug verhuisd waar ze weer een dag of 4 heeft gelegen.... een nieuw medicijn die ze nu 24 uur per dag via infuus toegedient krijgt lijkt te werken.
Ze is nu alweer een dag of 3 van de intensive care af en het lijkt nu ECHT beter te gaan met haar.
Elke dag kan ze wat meer, eet ze wat meer (ze had weken niet kunnen eten omdat ze zo misselijk was van de meds) en heeft ook al wat meer praatjes.
Als alles zo door gaat, mag ze misschien eind volgende week naar huis! (lees: Bali)
Vrijdag wordt er bloedtest gedaan, en volgende week nog een rugpunctie, afhankelijk van die uitslagen beslist de arts of we mogen gaan.
Er is volgens de artsen geen reden om terug naar Nederland te gaan, dit hebben we vandaag nogmaals gevraagd.
De oorzaak van de meningitis blijft ook een raadsel, maar waarschijnlijk heeft een keel/ooronsteking de bacterie aangevuurd. Zeker zullen we het nooit weten.
Dinsdag vliegt Francois terug naar Bali en woensdag terug naar Nederland, tenminste als Luna zo goed blijft reageren op deze medicatie.
Het was en is nog steeds een erg moeilijke tijd voor ons allemaal, tijd om iets te verwerken is er eigenlijk niet, en opgelucht adem halen zit er ook nog niet in voor ons nu.
We hopen snel wakker te worden uit deze nachtmerrie om dankbaar verder te gaan met het mooie leven.
Liefs Daphne, Luna & JF
zaterdag 20 juni 2009
ziekenhuis update 2
Luna is afgelopen week met de airambulance naar Singapore ge-evacueerd. in Bali waren niet de juiste medicijnen aanwezig om de complicaties te bestrijden; Luna heeft namelijk naast de meningitis ook een infectie op haar hart.
Alle onderzoeken zijn hier overnieuw gedaan (inclusief de rug punctie) en morgen gaat ze onder narcose voor een inwendige echo van haar hart. Ze ziet hier erg tegenop, wat begrijpelijk is.
Nog steeds vecht ze heel dapper.
Ondertussen zijn Francois en jazz hier ook, en met z'n vieren gaat het een stuk beter.
Het ziekenhuis hier is erg streng: we mogen niet bij Luna slapen, haar niet steunen tijdens onderzoeken en ook de doktoren zijn spaarzaam met informatie en hebben het erg druk.
Gelukkig zitten we in een van de beste ziekenhuizen ter wereld op het gebied van neuro- en cardiologie.
We houden jullie op de hoogte!
Op Jazz z'n weblog staat wat meer info over Luna http://jeremie-thailand.blogspot.com/2009/06/cambodia-en-singapore.html#comments
liefs
Alle onderzoeken zijn hier overnieuw gedaan (inclusief de rug punctie) en morgen gaat ze onder narcose voor een inwendige echo van haar hart. Ze ziet hier erg tegenop, wat begrijpelijk is.
Nog steeds vecht ze heel dapper.
Ondertussen zijn Francois en jazz hier ook, en met z'n vieren gaat het een stuk beter.
Het ziekenhuis hier is erg streng: we mogen niet bij Luna slapen, haar niet steunen tijdens onderzoeken en ook de doktoren zijn spaarzaam met informatie en hebben het erg druk.
Gelukkig zitten we in een van de beste ziekenhuizen ter wereld op het gebied van neuro- en cardiologie.
We houden jullie op de hoogte!
Op Jazz z'n weblog staat wat meer info over Luna http://jeremie-thailand.blogspot.com/2009/06/cambodia-en-singapore.html#comments
liefs
zondag 14 juni 2009
vervelende update
Helaas slecht nieuws voor degene die het nog niet weten.
De zonnensteek van Luna uit de vorige blog was geen zonnesteek maar de eerste verschijnselen van een hersenvlies ontsteking.
Luna is sinds Zaterdag (of Vrijdag...ben ff de tel kwijt) opgenomen in het BIMC ziekenhuis in Den Pasar (Kuta).Gisteren avond heeft ze een rugpunctie gehad, de uitslag was wat we al verwacht hadden, de bacteriele meningitis.
Afhankelijk van haar reactie op de medicijnen zullen Luna en ik 1 of 2 weken in het ziekenhuis wonen.
Jullie kunnen ons daar bellen: +62 361 761 263
Als je vraagt naar Luna Besson, wordt de telefoon doorverbonden naar onze kamer.
Luna is nog niet in staat iemand te woord te staan maar voor wie mij graag wil spreken...
Luna heeft haar leven te danken aan het internet, elke dokter heeft verkeerde diagnose gesteld. Toen er bij mij een lampje ging branden ben ik naar de website van de Ned. menginintis stichting gegaan en heb daar gelezen over alle varianten en het verloop van deze ziekte.
Luna had alle symptomen, we zijn dan ook meteen naar het beste ziekenhuis (westers) gegaan. Maar ook daar hebben ze me 7 uur lang aan het lijntje gehouden, en gezeghd dat ik me geen zorgen over nekkramp hoefde te maken.
Pas stoen ik de dokter GARANTIE vroeg over haar zekerheid dat het dat niet was, was men bereid een neuroloog erbij te halen.
Deze stelde binnen een paar minuten vast dat ik het niet fout had.
Een dag langer hadden we niet moeten wachten, gelukkig is ze nu in goede handen.
De verzekering houdt ook alles in de gaten met een neuroloog vanuit Nederland, en zelf zit ik er 24 uur bovenop.
Gisteren heeft Luna (na een mislukte punctie een dag daarvoor) op verzoek van de nederlandse neuroloog toch nog een rugpunctie gehad, de uitkomst heb ik net gekregen en is wat we al verwacht hadden: de bacteriele meningitis.
Vandaag heeft ze een catheter in haar blaas gekregen omdat ze 24 uur plat moet blijven liggen en ze kan liggend niet palssen.
Luna is ERG dapper, af en toe slaat de paniek toe (ga ik dood?) maar over het algemeen is ze heel sterk en ik ben ontzettend trots op haar hoe ze zich hier doorheen vecht.
Ik zal niet veel updaten hier, ik moest toch even wat spullen in Kuta kopen voor ons verblijf in het ziekenhuis, vandaar dat ik nu ook eventjes het internet cafe ben ingedoken voor de blog update.
Ik ga nu gauw weer terug naar het ziekenhuis.
Liefs vanuit Bali
De zonnensteek van Luna uit de vorige blog was geen zonnesteek maar de eerste verschijnselen van een hersenvlies ontsteking.
Luna is sinds Zaterdag (of Vrijdag...ben ff de tel kwijt) opgenomen in het BIMC ziekenhuis in Den Pasar (Kuta).Gisteren avond heeft ze een rugpunctie gehad, de uitslag was wat we al verwacht hadden, de bacteriele meningitis.
Afhankelijk van haar reactie op de medicijnen zullen Luna en ik 1 of 2 weken in het ziekenhuis wonen.
Jullie kunnen ons daar bellen: +62 361 761 263
Als je vraagt naar Luna Besson, wordt de telefoon doorverbonden naar onze kamer.
Luna is nog niet in staat iemand te woord te staan maar voor wie mij graag wil spreken...
Luna heeft haar leven te danken aan het internet, elke dokter heeft verkeerde diagnose gesteld. Toen er bij mij een lampje ging branden ben ik naar de website van de Ned. menginintis stichting gegaan en heb daar gelezen over alle varianten en het verloop van deze ziekte.
Luna had alle symptomen, we zijn dan ook meteen naar het beste ziekenhuis (westers) gegaan. Maar ook daar hebben ze me 7 uur lang aan het lijntje gehouden, en gezeghd dat ik me geen zorgen over nekkramp hoefde te maken.
Pas stoen ik de dokter GARANTIE vroeg over haar zekerheid dat het dat niet was, was men bereid een neuroloog erbij te halen.
Deze stelde binnen een paar minuten vast dat ik het niet fout had.
Een dag langer hadden we niet moeten wachten, gelukkig is ze nu in goede handen.
De verzekering houdt ook alles in de gaten met een neuroloog vanuit Nederland, en zelf zit ik er 24 uur bovenop.
Gisteren heeft Luna (na een mislukte punctie een dag daarvoor) op verzoek van de nederlandse neuroloog toch nog een rugpunctie gehad, de uitkomst heb ik net gekregen en is wat we al verwacht hadden: de bacteriele meningitis.
Vandaag heeft ze een catheter in haar blaas gekregen omdat ze 24 uur plat moet blijven liggen en ze kan liggend niet palssen.
Luna is ERG dapper, af en toe slaat de paniek toe (ga ik dood?) maar over het algemeen is ze heel sterk en ik ben ontzettend trots op haar hoe ze zich hier doorheen vecht.
Ik zal niet veel updaten hier, ik moest toch even wat spullen in Kuta kopen voor ons verblijf in het ziekenhuis, vandaar dat ik nu ook eventjes het internet cafe ben ingedoken voor de blog update.
Ik ga nu gauw weer terug naar het ziekenhuis.
Liefs vanuit Bali
Abonneren op:
Posts (Atom)
