Luna is afgelopen week met de airambulance naar Singapore ge-evacueerd. in Bali waren niet de juiste medicijnen aanwezig om de complicaties te bestrijden; Luna heeft namelijk naast de meningitis ook een infectie op haar hart.
Alle onderzoeken zijn hier overnieuw gedaan (inclusief de rug punctie) en morgen gaat ze onder narcose voor een inwendige echo van haar hart. Ze ziet hier erg tegenop, wat begrijpelijk is.
Nog steeds vecht ze heel dapper.
Ondertussen zijn Francois en jazz hier ook, en met z'n vieren gaat het een stuk beter.
Het ziekenhuis hier is erg streng: we mogen niet bij Luna slapen, haar niet steunen tijdens onderzoeken en ook de doktoren zijn spaarzaam met informatie en hebben het erg druk.
Gelukkig zitten we in een van de beste ziekenhuizen ter wereld op het gebied van neuro- en cardiologie.
We houden jullie op de hoogte!
Op Jazz z'n weblog staat wat meer info over Luna http://jeremie-thailand.blogspot.com/2009/06/cambodia-en-singapore.html#comments
liefs
zaterdag 20 juni 2009
zondag 14 juni 2009
vervelende update
Helaas slecht nieuws voor degene die het nog niet weten.
De zonnensteek van Luna uit de vorige blog was geen zonnesteek maar de eerste verschijnselen van een hersenvlies ontsteking.
Luna is sinds Zaterdag (of Vrijdag...ben ff de tel kwijt) opgenomen in het BIMC ziekenhuis in Den Pasar (Kuta).Gisteren avond heeft ze een rugpunctie gehad, de uitslag was wat we al verwacht hadden, de bacteriele meningitis.
Afhankelijk van haar reactie op de medicijnen zullen Luna en ik 1 of 2 weken in het ziekenhuis wonen.
Jullie kunnen ons daar bellen: +62 361 761 263
Als je vraagt naar Luna Besson, wordt de telefoon doorverbonden naar onze kamer.
Luna is nog niet in staat iemand te woord te staan maar voor wie mij graag wil spreken...
Luna heeft haar leven te danken aan het internet, elke dokter heeft verkeerde diagnose gesteld. Toen er bij mij een lampje ging branden ben ik naar de website van de Ned. menginintis stichting gegaan en heb daar gelezen over alle varianten en het verloop van deze ziekte.
Luna had alle symptomen, we zijn dan ook meteen naar het beste ziekenhuis (westers) gegaan. Maar ook daar hebben ze me 7 uur lang aan het lijntje gehouden, en gezeghd dat ik me geen zorgen over nekkramp hoefde te maken.
Pas stoen ik de dokter GARANTIE vroeg over haar zekerheid dat het dat niet was, was men bereid een neuroloog erbij te halen.
Deze stelde binnen een paar minuten vast dat ik het niet fout had.
Een dag langer hadden we niet moeten wachten, gelukkig is ze nu in goede handen.
De verzekering houdt ook alles in de gaten met een neuroloog vanuit Nederland, en zelf zit ik er 24 uur bovenop.
Gisteren heeft Luna (na een mislukte punctie een dag daarvoor) op verzoek van de nederlandse neuroloog toch nog een rugpunctie gehad, de uitkomst heb ik net gekregen en is wat we al verwacht hadden: de bacteriele meningitis.
Vandaag heeft ze een catheter in haar blaas gekregen omdat ze 24 uur plat moet blijven liggen en ze kan liggend niet palssen.
Luna is ERG dapper, af en toe slaat de paniek toe (ga ik dood?) maar over het algemeen is ze heel sterk en ik ben ontzettend trots op haar hoe ze zich hier doorheen vecht.
Ik zal niet veel updaten hier, ik moest toch even wat spullen in Kuta kopen voor ons verblijf in het ziekenhuis, vandaar dat ik nu ook eventjes het internet cafe ben ingedoken voor de blog update.
Ik ga nu gauw weer terug naar het ziekenhuis.
Liefs vanuit Bali
De zonnensteek van Luna uit de vorige blog was geen zonnesteek maar de eerste verschijnselen van een hersenvlies ontsteking.
Luna is sinds Zaterdag (of Vrijdag...ben ff de tel kwijt) opgenomen in het BIMC ziekenhuis in Den Pasar (Kuta).Gisteren avond heeft ze een rugpunctie gehad, de uitslag was wat we al verwacht hadden, de bacteriele meningitis.
Afhankelijk van haar reactie op de medicijnen zullen Luna en ik 1 of 2 weken in het ziekenhuis wonen.
Jullie kunnen ons daar bellen: +62 361 761 263
Als je vraagt naar Luna Besson, wordt de telefoon doorverbonden naar onze kamer.
Luna is nog niet in staat iemand te woord te staan maar voor wie mij graag wil spreken...
Luna heeft haar leven te danken aan het internet, elke dokter heeft verkeerde diagnose gesteld. Toen er bij mij een lampje ging branden ben ik naar de website van de Ned. menginintis stichting gegaan en heb daar gelezen over alle varianten en het verloop van deze ziekte.
Luna had alle symptomen, we zijn dan ook meteen naar het beste ziekenhuis (westers) gegaan. Maar ook daar hebben ze me 7 uur lang aan het lijntje gehouden, en gezeghd dat ik me geen zorgen over nekkramp hoefde te maken.
Pas stoen ik de dokter GARANTIE vroeg over haar zekerheid dat het dat niet was, was men bereid een neuroloog erbij te halen.
Deze stelde binnen een paar minuten vast dat ik het niet fout had.
Een dag langer hadden we niet moeten wachten, gelukkig is ze nu in goede handen.
De verzekering houdt ook alles in de gaten met een neuroloog vanuit Nederland, en zelf zit ik er 24 uur bovenop.
Gisteren heeft Luna (na een mislukte punctie een dag daarvoor) op verzoek van de nederlandse neuroloog toch nog een rugpunctie gehad, de uitkomst heb ik net gekregen en is wat we al verwacht hadden: de bacteriele meningitis.
Vandaag heeft ze een catheter in haar blaas gekregen omdat ze 24 uur plat moet blijven liggen en ze kan liggend niet palssen.
Luna is ERG dapper, af en toe slaat de paniek toe (ga ik dood?) maar over het algemeen is ze heel sterk en ik ben ontzettend trots op haar hoe ze zich hier doorheen vecht.
Ik zal niet veel updaten hier, ik moest toch even wat spullen in Kuta kopen voor ons verblijf in het ziekenhuis, vandaar dat ik nu ook eventjes het internet cafe ben ingedoken voor de blog update.
Ik ga nu gauw weer terug naar het ziekenhuis.
Liefs vanuit Bali
maandag 8 juni 2009
1 maand voorbij
Donderdag zijn we nogmaals voor Luna naar een echte dokter geweest, omdat haar hoofdpijn blijft aanhouden en ze niet goed tegen het zonlicht kan. Hij kon eigenlijk weinig voor haar doen: ze heeft pilletjes tegen duizeligheid gekregen en nog iets wat ze kan nemen als misselijk van de hoofdpijn wordt.
Verder kregen we het advies een hersenscan uit te laten voeren als we terug in nederland zijn, fijn advies, nu maakt Luna zich helemaal zorgen!
's avonds zijn we met Hedi in de wawawewe gaan eten (nee...NIET drinken, dat doen we al een week niet meer!) en daarna naar huis.
De dokter heeft ook nog even naar de paddestoelen op Daphne's voeten gekeken, maar dat bleek een allergie te zijn en geen schimmel, fijn zalfje gekregen (wat een opluchting).
Ondertussen zijn de bijverschijnselen van Luna's zonnesteek helemaal verdwenen... maar dat heeft dus wel even geduurd.
De dagen daarna hebben we rustig aan gedaan, af en toe een klein stukje rijden, een bezoekje bij Mandra en eten bij Warung Wayan.
Vrijdag nog wel naar de Pazzo geweest waar de beste band van de omgeving elke Vrijdag optreed, dat was erg gezellig en we hebben zelfs energie gevonden om weer eens een keer lekker te dansen.
Zaterdag hebben we wawawewe overgeslagen, (kan niet aan de gang blijven he?)
Ook de Zondag rustig aan gedaan en Maandag weer grote boodschappen in Amlapura gedaan.
Dinsdag heeft Kuncir eindelijk zijn eerste tattoo gekregen! hij wachtte al zo lang, maar de local tattoo artiest liet het regematig afweten.Vandaag is hij dus gekomen, met z´n spulletjes (een bonte verzameling draadjes en naaldjes en een hygiene van lik me vestje)
Na een paar uur en een fles arak stond de tattoo erop...niet eens echt lelijk!
Daarna hebben we bij onze Bali familie in Seraya een ceremonie gehad met Balinese dans.
De families wonen allemaal bij elkaar, elk huis een eigen tempel. Twee tempels waren nieuw en dit was de eindceremonie voor deze tempels. De hele dag waren de families al bezig geweest met allerlei voorbereidingen en gebedjes, dit gedeelte hebben we maar overgeslagen i.v.m. Luna's zonneproblemen.
Rond een uur of drie is Hedi ons komen halen, zodat wij het gebed mee konden doen en de Balinese dans konden meemaken....
Bij balinese dans had Daphne gedacht dat er mooi aangeklede dames een lief dansje zouden doen, en dat was ook zo, tot het moment (en dat was al vrij snel) dat nummer 1 in een trance zakte, en daarna volgden er meer. Het leek wel een soort excosisme, bij bosjes gingen de mensen (vooral vrouwen) oma's maar ook kinderen (!) in een trance. Soms duurde het een half uur voordat ze weer terug op deze aarde waren.
Af en toe werd de kris (een heilig steekwapen) uit de tempel gehaald een aan 1 van de mensen die in trance waren gegeven...
Dan zweepte de muziek op en begon degene met de kris , nog steeds in trance, steekbewegingen op zichzelf te maken. De omstanders begonnen dan allemaal heel hard te joelen en te gillen om de eigen geest terug in het lichaam te brengen en het kwaad eruit te schreeuwen ...een gekkenhuis maar ozo indrukwekkend.
Er was ook een omaatje, die bijna niet kon lopen, maar zodra ze door de geesten gegrepen werd, heeft ze uren gedanst, ook zij heeft de kris gekregen.
Ook ons altijd zo rustige Kadekje, is regelmatig van de kris voorzien, en we herkenden haar niet terug, zo wild!
Al met al een hele ervaring voor ons allebei. Daphne heeft die avond veel, heel veel foto´s geschoten en een hoop gefilmd, we hopen jullie snel weer wat foto's te kunnen laten zien.
Donderdag begonnen met het voorbereiden van een feestje: Vrijdag Daphne Jarig, en dat voor het eerst op Bali, dus dat moet gevierd worden. We hebben besloten een bescheiden feest te geven, lekker op het het strand met alleen familie en de mensen waar we echt mee om gaan.
Mandra (de vader van madeetje massage) heeft aangeboden de sateh te maken, en in Vienna zouden ze onze grote tonijn grillen en voor rijst sambal en urab (groente met kokos) zorgen.
We hebben hout voor een groot vuur gehaald, wat frisdrank en veel, heel veel arak (iedereen leeft nog, hier hebben ze nog niet van methanol gehoord gelukkig)
Het feest was erg gezellig, gelukkig veel kids en ook een hoop balinese vrouwen. Fijn met z´n allen gegeten aan het strand, kampvuur, kaarsjes, gitaartje. Toen het wat later werd, nog niet echt laat, wilde Daphne wat nieuw hout op het vuur gooien..., helaas ging ze met haar blote pootjes recht op de kolen staan (moet je niet doen als je niet in trance bent) en zo heeft zij de rest van haar feest gemist omdat ze met ijszakken aan de waterkant zat pijn te lijden. Met zonsopkomst zijn we weer richting huis vertrokken.
Zaterdagmiddag is Luna in Culik (een dorpje 10 km verderop) naar een punkconcert geweest... JA dat hebben ze hier kennelijk ook :)
Daphne heeft spijt dat ze niet meegegaan is want het schijnt nogal een zooitje te zijn geweest. De punkers hier, die zich altijd verstoppen?, waren in grote getalen aanwezig met de meest extreme kleding en kapsels, (volgens Luna kunnen de punkers in Nederland nog wat leren op het gebied van creatief punk zijn) helaas geen foto's van dit aparte shcouwspel. Ze gingen als gekken te keer en pogo-ten (?) erop los.
Zelfs een echte knokpartij kwam erbij kijken!
's Avonds zijn we weer eens naar de wawawewe geweest, dat was al veel te lang geleden dat we daar gedanst hadden i.v.m. met de hoofdpijnen van Luna, en het was weer gezellig als vanouds.
Op Zondag hebben lekker gekookt thuis en daarna hebben we er nog maar een concertje tegenaan gegooid en zijn we naar de OSA geweest, rastabar in Amed waar ze voor het eerst live muziek hadden. We hopen dat ze volgende keer een wat betere band vinden want deze jongens wisten volgens ons niet eens hoe ze hun gitaar moesten stemmen :)
Hier hebben we voor het eerst een flesje arak gekregen die we niet vertrouwden, we hebben deze dan ook niet gedronken maar braaf onder de tafel gedumpt, en Luna is met Kuncir naar huis gereden om onze eigen arak naar binnen te smokkelen.
Maandag rustdag, veel (bij)geslapen. weer heel lekker gekookt waarbij Luna 'gewond' is geraakt met de ontzettend hete chillies hier. Ze heeft de hele avond en nacht met ijsblokken op haar handen geprobeerd de brand van de chillies uit haar handen te krijgen.
Daphne is op bezoek geweest bij onze Franse buren, om kennis te maken... 2 vitale 50-tigers die een ontzettend mooi huis hier in het dorp hebben. Aan de buitenkant is daar dus niks van te zien, maar zodra je achter de muur komt hebben ze een paradijsje gecreeerd.
Stiekum hoopt Daphne of ze vragen of ze op wil passen ;) als zij weer vertrekken.
Dag lieve kijkbuiskinderen, dat was het weer voor deze keer.
Liefs voor jullie allemaal, Daphne en Luna
Verder kregen we het advies een hersenscan uit te laten voeren als we terug in nederland zijn, fijn advies, nu maakt Luna zich helemaal zorgen!
's avonds zijn we met Hedi in de wawawewe gaan eten (nee...NIET drinken, dat doen we al een week niet meer!) en daarna naar huis.
De dokter heeft ook nog even naar de paddestoelen op Daphne's voeten gekeken, maar dat bleek een allergie te zijn en geen schimmel, fijn zalfje gekregen (wat een opluchting).
Ondertussen zijn de bijverschijnselen van Luna's zonnesteek helemaal verdwenen... maar dat heeft dus wel even geduurd.
De dagen daarna hebben we rustig aan gedaan, af en toe een klein stukje rijden, een bezoekje bij Mandra en eten bij Warung Wayan.
Vrijdag nog wel naar de Pazzo geweest waar de beste band van de omgeving elke Vrijdag optreed, dat was erg gezellig en we hebben zelfs energie gevonden om weer eens een keer lekker te dansen.
Zaterdag hebben we wawawewe overgeslagen, (kan niet aan de gang blijven he?)
Ook de Zondag rustig aan gedaan en Maandag weer grote boodschappen in Amlapura gedaan.
Dinsdag heeft Kuncir eindelijk zijn eerste tattoo gekregen! hij wachtte al zo lang, maar de local tattoo artiest liet het regematig afweten.Vandaag is hij dus gekomen, met z´n spulletjes (een bonte verzameling draadjes en naaldjes en een hygiene van lik me vestje)
Na een paar uur en een fles arak stond de tattoo erop...niet eens echt lelijk!
Daarna hebben we bij onze Bali familie in Seraya een ceremonie gehad met Balinese dans.
De families wonen allemaal bij elkaar, elk huis een eigen tempel. Twee tempels waren nieuw en dit was de eindceremonie voor deze tempels. De hele dag waren de families al bezig geweest met allerlei voorbereidingen en gebedjes, dit gedeelte hebben we maar overgeslagen i.v.m. Luna's zonneproblemen.
Rond een uur of drie is Hedi ons komen halen, zodat wij het gebed mee konden doen en de Balinese dans konden meemaken....
Bij balinese dans had Daphne gedacht dat er mooi aangeklede dames een lief dansje zouden doen, en dat was ook zo, tot het moment (en dat was al vrij snel) dat nummer 1 in een trance zakte, en daarna volgden er meer. Het leek wel een soort excosisme, bij bosjes gingen de mensen (vooral vrouwen) oma's maar ook kinderen (!) in een trance. Soms duurde het een half uur voordat ze weer terug op deze aarde waren.
Af en toe werd de kris (een heilig steekwapen) uit de tempel gehaald een aan 1 van de mensen die in trance waren gegeven...
Dan zweepte de muziek op en begon degene met de kris , nog steeds in trance, steekbewegingen op zichzelf te maken. De omstanders begonnen dan allemaal heel hard te joelen en te gillen om de eigen geest terug in het lichaam te brengen en het kwaad eruit te schreeuwen ...een gekkenhuis maar ozo indrukwekkend.
Er was ook een omaatje, die bijna niet kon lopen, maar zodra ze door de geesten gegrepen werd, heeft ze uren gedanst, ook zij heeft de kris gekregen.
Ook ons altijd zo rustige Kadekje, is regelmatig van de kris voorzien, en we herkenden haar niet terug, zo wild!
Al met al een hele ervaring voor ons allebei. Daphne heeft die avond veel, heel veel foto´s geschoten en een hoop gefilmd, we hopen jullie snel weer wat foto's te kunnen laten zien.
Donderdag begonnen met het voorbereiden van een feestje: Vrijdag Daphne Jarig, en dat voor het eerst op Bali, dus dat moet gevierd worden. We hebben besloten een bescheiden feest te geven, lekker op het het strand met alleen familie en de mensen waar we echt mee om gaan.
Mandra (de vader van madeetje massage) heeft aangeboden de sateh te maken, en in Vienna zouden ze onze grote tonijn grillen en voor rijst sambal en urab (groente met kokos) zorgen.
We hebben hout voor een groot vuur gehaald, wat frisdrank en veel, heel veel arak (iedereen leeft nog, hier hebben ze nog niet van methanol gehoord gelukkig)
Het feest was erg gezellig, gelukkig veel kids en ook een hoop balinese vrouwen. Fijn met z´n allen gegeten aan het strand, kampvuur, kaarsjes, gitaartje. Toen het wat later werd, nog niet echt laat, wilde Daphne wat nieuw hout op het vuur gooien..., helaas ging ze met haar blote pootjes recht op de kolen staan (moet je niet doen als je niet in trance bent) en zo heeft zij de rest van haar feest gemist omdat ze met ijszakken aan de waterkant zat pijn te lijden. Met zonsopkomst zijn we weer richting huis vertrokken.
Zaterdagmiddag is Luna in Culik (een dorpje 10 km verderop) naar een punkconcert geweest... JA dat hebben ze hier kennelijk ook :)
Daphne heeft spijt dat ze niet meegegaan is want het schijnt nogal een zooitje te zijn geweest. De punkers hier, die zich altijd verstoppen?, waren in grote getalen aanwezig met de meest extreme kleding en kapsels, (volgens Luna kunnen de punkers in Nederland nog wat leren op het gebied van creatief punk zijn) helaas geen foto's van dit aparte shcouwspel. Ze gingen als gekken te keer en pogo-ten (?) erop los.
Zelfs een echte knokpartij kwam erbij kijken!
's Avonds zijn we weer eens naar de wawawewe geweest, dat was al veel te lang geleden dat we daar gedanst hadden i.v.m. met de hoofdpijnen van Luna, en het was weer gezellig als vanouds.
Op Zondag hebben lekker gekookt thuis en daarna hebben we er nog maar een concertje tegenaan gegooid en zijn we naar de OSA geweest, rastabar in Amed waar ze voor het eerst live muziek hadden. We hopen dat ze volgende keer een wat betere band vinden want deze jongens wisten volgens ons niet eens hoe ze hun gitaar moesten stemmen :)
Hier hebben we voor het eerst een flesje arak gekregen die we niet vertrouwden, we hebben deze dan ook niet gedronken maar braaf onder de tafel gedumpt, en Luna is met Kuncir naar huis gereden om onze eigen arak naar binnen te smokkelen.
Maandag rustdag, veel (bij)geslapen. weer heel lekker gekookt waarbij Luna 'gewond' is geraakt met de ontzettend hete chillies hier. Ze heeft de hele avond en nacht met ijsblokken op haar handen geprobeerd de brand van de chillies uit haar handen te krijgen.
Daphne is op bezoek geweest bij onze Franse buren, om kennis te maken... 2 vitale 50-tigers die een ontzettend mooi huis hier in het dorp hebben. Aan de buitenkant is daar dus niks van te zien, maar zodra je achter de muur komt hebben ze een paradijsje gecreeerd.
Stiekum hoopt Daphne of ze vragen of ze op wil passen ;) als zij weer vertrekken.
Dag lieve kijkbuiskinderen, dat was het weer voor deze keer.
Liefs voor jullie allemaal, Daphne en Luna
Abonneren op:
Posts (Atom)
